TY - JOUR ID - 68691 TI - تاریخنگاری در آثار منظومِ دوره سلاطین دهلی (حک:۶۰۲-۹۳۲) JO - پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی JA - JHIC LA - fa SN - 2228-7906 AU - شیرازی, سعید AD - عضو گروه مطالعات شبه قاره هند و جنوب شرق آسیا بنیاد دایره العارف اسلامی Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 50 IS - 1 SP - 31 EP - 48 KW - تاریخنگاری منظوم KW - امیر خسرو دهلوی KW - بدر‌الدین چاچی KW - سلاطین دهلی KW - عبدالملک عصامی DO - 10.22059/jhic.2018.262130.653917 N2 - پس از شکل‌گیری حکومت سلاطین دهلی، تحولات گوناگون در جنبه­های مختلف حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هند شکل گرفت. از جمله این تحولات، رسمیت یافتن زبان فارسی در دربار سلاطین دهلی و نگارش آثار ادبی و تاریخی متعدد به زبان فارسی بود. تاریخنگاری رسمی مسلمانان در هند به زبان فارسی با نگارش تاج المآثر در اوایل سده هفتم هجری آغاز شد و با نگارش آثاری چون طبقات ناصری، تاریخ و فیروزشاهی برنی رونق یافت. در این دوره آثار منظوم متعددی نیز به زبان فارسی به‌توسط برخی از شاعران چون امیر خسرو دهلوی و عصامی به نگارش در آمد که از مهم‌ترین منابع پژوهش درباره تاریخ سلاطین دهلی (در سده هفتم و هشتم هجری)، به شمار می­روند. در نوشتار پیش رو به معرفی این آثار و جایگاه آنها به‌عنوان منبع تاریخی در دوره سلاطین دهلی پرداخته شده است. UR - https://jhic.ut.ac.ir/article_68691.html L1 - https://jhic.ut.ac.ir/article_68691_a6dc4e4731d559c7457e58f2dea99b6c.pdf ER -