TY - JOUR ID - 87245 TI - نشانه‌های سنت پزشکی هند در آثار پزشکان ایرانی در قرن دهم ق، مطالعۀ موردی: خلاصۀ التجارب و علاجات داراشکوهی (طب داراشکوه) JO - پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی JA - JHIC LA - fa SN - 2228-7906 AU - عمادی, عبدالرسول AU - طوقانی, ابوذر AD - استادیار گروه تاریخ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشجوی دکتری گروه تاریخ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 54 IS - 2 SP - 443 EP - 466 KW - سنت پزشکی KW - هند و ایران KW - آیورودا KW - خلاصه التجارب KW - علاجات داراشکوهی DO - 10.22059/jhic.2022.330680.654277 N2 - سنتهای پزشکی ایران و هند در قرون متمادی با یکدیگر در تعامل بوده و بر غنای هم افزوده‌اند. سنت پزشکی هندی متاثر از آیورودا است که قرنها تنها ابزار پزشکی آن دیار بوده و بعدها در تعامل با سایر سنن پزشکی چون ‌آیین ‌بودا، ‌دائو، ‌تبتی‌ها و طب ایرانی و اسلامی تاثیرات متقابل داشته است. در قرن دهم ق با مهاجرت پزشکان ایرانی به هند و رواج و رونق زبان فارسی و تالیف آثار پزشکی در آنجا، تاثیر سنت پزشکی هندی بر اطبا و در آثار پزشکی فارسی بیشتر آشکار شد. استفاده از داروها و شیوه‌های درمان هندی در آثار تالیف شده در آن دوران، مانند موسیقی و سحر و جادو و معرفی داروهای هندی از نشانه‌های این مدعاست. دو کتاب خلاصة التجارب بهاء الدوله رازی و علاجات داراشکوهی نورالدین شیرازی مهم ترین نمونه هایی است که در آنها بارها به سنت پزشکی هندی اشاره شده است. UR - https://jhic.ut.ac.ir/article_87245.html L1 - https://jhic.ut.ac.ir/article_87245_82ad09ff2fab23f6493013137172560c.pdf ER -