Istīfā Organization Office and Iranian Taxation System under the Ilkhanid based on al-Murshid fī al-Ḥisāb

Document Type : Research/Original/Reqular Article

Authors

1 PhD Students, University of Tehran

2 Associated Prof., University of Tehran

Abstract

Among the sources that were usually addressed less in historical studies, one educational texts that originally were written to guide officers and employees of the Court. The identification and use of these sources can be very helpful in economic and administrative reconstruction of history. Al-Murshed fī al-Ḥisāb written in Persian by Ḥasan ibn Alī Qāsānī (kāshānī) is one of the examples of educational texts on technique of Istīfāor court accounting in the Ilkhanid period. The present study introducing the historical value of the book, while examines its place in the tax system and the administration of Dīvān-i- Istīfā in the period of the non-Muslim Ilkhanid (654-694). The findings of the research show that in the new structure of the Iranian tax system, Māl, Tamghā and Ghebchor were the three main sources of tax revenues of the government. In addition to changes in the tax system, Dīvān-i- Istīfā also experienced changes in tax laws and the way of recording the calculations and business-offices bureau according to the new system.

Keywords


افشار، ایرج، «تازه‌ها و پاره‌های ایرانشناسی(52)»، مجله بخارا، شماره 53، صص 177-206، 1385.
ایرانی، نفیسه و علی صفری آق قلعه، کهن ترین فرهنگ نامه فارسی در دانش استیفا: تصحیح و تحلیل بخش لغات و مصطلحات المرشد فی الحساب، تهران: میراث مکتوب، چاپ اول، 1395.
بناکتی، ابوسلیمان داوود بن ابی الفضل محمد، روضه اولی الالباب فی معرفه التواریخ و النساب، تاریخ بناکتی، تصحیح جعفر شعار، تهران: انجمن آثار ملی، 1348.
پطروشفسکی، ا.پ، «جریان‌های اجتماعی-اقتصادی دوره ایلخانان»، تاریخ اجتماعی اقتصادی ایران در دوره مغول، ترجمه یعقوب آژند، تهران: نشر اطلاعات، 1366.
حسن بن علی، المرشد فی الحساب، نسخه خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شماره ثبت 21852، تالیف 691ق.
خواجه نصیرالدین طوسی، «رساله خواجه نصیرالدین»، تاریخ شاهی قرن 8هـ، مؤلف ناشناخته، تصحیح محمد ابراهیم باستانی پاریزی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، 2535.
دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، زیر نظر محمد معین و سید جعفر شهیدی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1377.
رشید الدین فضل الله همدانی، جامع التواریخ، تصحیح محمد روشن و مصطفی موسوی، تهران: نشر البرز، 1373.
رضوی، سید ابوالفضل، شهر، سیاست و اقتصاد در عهد ایلخانان، تهران: انتشارات امیرکبیر، 1388.
شمس منشی، محمد، دستور الکاتب فی تعیین المراتب، تصحیح عبدالکریم اوغلی علیزاده، مسکو: انتشارت فرهنگستان علوم جمهوری شوروی سوسیالیستی آذربیجان، 1976.
صدق آمیز،‌هاشم، «نقدی بر رساله فلکیه اثری ارزشمند اما کمتر شناخته شده»، مجله کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شماره 6 و 7، صص 18-22، اردیبهشت 1377.
صفری آق قلعه، علی، «بررسی کتابشناسانه آثار استیفاء در دوره اسلامی»، مجله پیام بهارستان: ویژه نامه مالیه و اقتصاد، شماره 1، صص 11-95، 1392.
فروغ اصفهانی، محمد مهدی، فروغستان دانشنامه فن استیفاء و سیاق (تالیف 1258 ق)، به کوشش ایرج افشار، تهران: میراث مکتوب، 1378.
فلک علاء تبریزی، عبدالله بن علی، قانون السعاده در سیاقت، تحقیق میر کمال نبی پور، دانشگاه گوتینگن، 1973.
مازندرانی، عبدالله بن محمد بن کیا، رساله فلکیه، نسخه خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شماره ثبت 6541، تالیف تقریبا 865هـ..
همو، رساله فلکیه در علم سیاقت، به تصحیح واتر هینس، ویس بادن، انتشارات هیئت مستشرقین، 1952.