Transition from Traditional to Modern Educational System in Ottoman Empire Case Study: (Tunisian Sadeghieh School)

Document Type : Research/Original/Reqular Article

Author

Associate professor, department of history, Imam Khomaini international university

Abstract

One of the most important areas of the cultural encounter of Islamic civilization with the new Western civilization was education and educational system which appeared throughout the Islamic territories in the form of new schools. With different goals, it was the favorite area to the colonialists and the western powers on the one hand, and the reformers of the Islamic world on the other hand. The Ottoman Academy (Dar Al-Fonoun), established as a comprehensive educational complex in 1862/1278 AD, was a suitable model for many Islamic lands and Ottoman provinces during this period. The Afriqia, becoming from the late 16th century under the protection of the Ottomans, was one of the first provinces to be exposed to the concepts and teachings of modernity due to the proximity of geographical boundaries. From the end of the eighteenth century (twelfth century AH), the reform of the educational system became one of concerns of the ruling and reformist elements of the land. The establishment of the Supreme Sadeghieh School was in the direction of the Dar Al-Fonoun in Istanbul. This school had a detailed curriculum and educated levels, and its educators had a profound effect on Afriqian social developments in the nineteenth and twentieth centuries so that one of the main concerns of French colonialism, following the domination of Tunisia from 1881 to 1298, was to weaken, or to close this school. Interestingly, many of the leaders and pioneers of the independence movement in Tunisia, which led to the independence from France from 1956 to 1956, were from the high school students at Sadeghieh.

Keywords


ابوالنصر، فضیل، رویارویی غرب‌گرایی و اسلام‌گرایی، ترجمه حجت‌ا... جودکی، تهران: انتشارات وزارت خارجه، 1378.
بالتا، پل، مغرب بزرگ از استقلال تا سال 2000، ترجمه عباس آگاهی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه، 1370.
برومنداعلم، عباس، بررسی تطبیقی جنبشهای اسلامی الجزایر و تونس (تباراندیشه‌ای و دگرگونی تاریخی)، تهران: پژوهشکده تاریخ اسلام، 1392.
تونس عبرالتاریخ، باشراف خلیفه الشاطر، تونس: مرکز الدراسات و البحوث الاقتصادیه و الاجتماعیه، 2005.
تیمومی، الهادی، تاریخ تونس الاجتماعی (1881ـ1956)، صفاقس: دار محمدعلی الحامی، 2001.
ثعالبی، عبدالعزیز، تونس الشهیده، حمادی الساحلی، بیروت: دارالغرب الاسلامی، 1988.
جعیط، هشام، بحران فرهنگ اسلامی، سید غلامرضا تهامی، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1381.
عبدالوهاب، حسن حسنی، خلاصۀ تاریخ تونس،حمادی الساحلی، تونس: دارالجنوب للنشر، 2001.
حجّی، لطفی، بورقیبه و الاسلام (الزعامۀ والامامۀ)، تونس: دارالجنوب للنشر، 2004.
زرکشی، ابوعبدالله محمد بن ابراهیم، تاریخ الدولتین الموحدیه و الحفصیه، تونس: نشر المکتبه العتیقه، 1966م.
زیدی، علی، الزیتونیون، دورهم فی الحرکۀ الوطنیه التونسیه (1904/1945)، صفاقس، کلیه الاداب و العلوم الانسانیه، 2007.
ژولیان، اندری، تاریخ افریقیا الشمالیه، محمد مزالی و البشیر بن سلامه، تونس: دارالتونسیه، 1978م.
ساحلی، حمادی، تراجم و قضایا معاصره، بیروت: دارالمغرب الاسلامی، 2005.
شنوفی، علی، الوزیر خیرالدین و معاصروه، قرطاج: بیت الحکمه، 1990.
کریکن، س. فان، خیرالدین و البلاد التونسیه، ترجمه بشیر بن سلامه، تونس و لیدن: دارسحنون و بریل، 1988.
لاپیدوس، ایرام،تاریخ جوامع اسلامی، ترجمه علی بختیاری زاده، تهران: اطلاعات، 1381.
ماتیل، الکساندر، دایرۀالمعارف ناسیونالیسم، ترجمه کامران فانی و محبوبه مهاجر، تهران: وزارت امورخارجه، 1383.
محجوبی، علی، جذور الحرکۀ الوطنیه التونسیه، عبدالحمید الشابی، قرطاج تونس: بیت الحکمه، 1999.
مونس، حسین، تاریخ و تمدن مغرب، ترجمه حمیدرضا شیخی، تهران: سمت، 1385.
ناصری طاهری، عبدالله، مقدمه‌ای بر تاریخ مغرب اسلامی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1392.
وزان الفاسی حسن بن محمد، وصف افریقیا، عبدالرحمان حمیده، المملکه السعودیه، نشر مطابع جامعه محمد بن سعود، 1978م.