ابنابیاُصَیبِعه (بیتا). عیون الانباء فی طبقات الطباء. بهکوشش نزار رضا. بیروت.
ابناسفندیار، بهاءالدین محمد بن حسن (1311). نامة تَنسَر. تهران: طبع مجتبی مینوی.
ابن بلخی (1313). فارسنامه. بهاهتمام سید جلالالدین تهرانی. تهران: (گاهنامه).
ابناثیر (۱۹۹۴/۱۴۱۴ق). اللُباب فی تهذیب الأنساب. احسان عباس. بیروت.
ابنجماعه، بدرالدین الکنانی (1353ق). تذکرة السامع و المتکلم فی ادب العالم و المتعلّم. بهکوشش اعضای دائرةالمعارف عثمانیة. حیدرآباد (دکن).
ابنخلدون، عبدالرحمن (1981/ 1401ق). مقدمة ابنخلدون. خلیل شحادة و سهیل زکار. بیروت: دارالفکر.
ابنخلدون، عبدالرحمن (1382). مقدمهی ابنخلدون. برگردان پروین گنابادی.2 جلد. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
ابنمدبر، ابراهیم (1931). الرسالة العذراء. بهقلم دکتر زکی مبارک. قاهره: مطبعة دارالکتب المصریة.
ابنمقله (1991). رسالته فی الخط و القلم. تصنیف و تحقیق هلال ناجی. بغداد: دارالشؤون الثقافیة العامة.
ابنندیم (1971). الفهرست. تحقیق رضا تجدد. طهران.
ابنندیم (1382). مقدمة ابنخلدون. برگردان پروین گنابادی. 2 جلد. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
بروکلمان، کارل (2006). تاریخ الأدب العربی. ترجمة عبدالحلیم نجار. 4 جلد. قم: دارالکتاب الاسلامی.
بهاءالدین بغدادی، محمد بن مؤید (1315). التَّوَسُّل الی التَّرَسُّل. مقابله و تصحیح احمد بهمنیار. تهران: شرکت سهامی چاپ.
بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین (۱۳۷۰). تاریخ بیهقی. تصحیح غنی و فیاض. تهران: انتشارات خواجو.
بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین (1386). تاریخ بیهقی. دکتر خلیل خطیبرهبر. 1جلد. تهران: نشر مهتاب.
جهشیاری (1938/ 1357ق). کتاب الوزراء والکُتّاب. حققه مصطفی السقا و دیگران. قاهره: مطبعة مصطفی البابی الحلبی و اولاده.
جوینی، مؤید الدوله منتجبالدین بدیع اتابک (1329). عتبة الکتبة. بهتصحیح محمد قزوینی و عباس اقبال. تهران: شرکت سهامی چاپ.
خیام، عمر (1933). نوروزنامه، رسالهای در منشأ و تاریخ و آداب جشن نوروز. بهسعی و تصحیح مجتبی مینوی. طهران: کتابخانةکاوه.
دولتشاهسمرقندی (1366). تذکرة الشعرا. بهکوشش محمد رمضانی. تهران: کلالة خاور.
راوندی، محمدبنعلی (1333). راحة الصدور و آیة السرور. بهکوشش محمد اقبال. تهران: امیرکبیر.
سعید، خیراللّه (2000/ 1421). ورّاقو بغداد فی العصر العباسی. الریاض: مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات السلامیة.
سمعانی، ابوسعد عبدالکریم بن محمد (1912). کتاب الأنساب. بهکوشش میرجیلوث. لیدن: بریل.
سیمینیشابوری (1372). جوهریه،کتابآرایی در تمدن اسلامی. تحقیق و تألیف نجیب مایلهروی. مشهد: آستان قدس رضوی.
صدرقونیوی، ابوبکر بن زکی (1349). رَوضَةُالکُتّاب و حَدیقَةُ الاَلبَاب. تصحیح و تحشیة میرودود سیدیونسی. تبریز: مؤسسة تاریخ و فرهنگ ایران.
صولی، ابوبکر محمدبن یحیی (1341ق). ادبالکتّاب. بهتصحیح و تعلیق و حواشیه محمد بهجة الاثری. بیروت: دارالکتب العلمیة.
عبدالحمید (1988). عبدالحمید بن یحیی الکاتب، و ما تبقی من رسائله و رسائل سام ابیالعلاء. دراسة و اعداد احسان عباس. عمانالأردن: دارالشروق.
فتحاللّه سبزواری (1372). اصول و قواعد خطوط ستّه،کتابآرایی در تمدن اسلامی. تحقیق و تألیف نجیب مایلهروی. مشهد: آستان قدس رضوی.
فدایی، محمد (1399). دو معنای اصول و اختلاف در اجزای خط. پژوهشنامۀ تاریخ تمدن اسلامی، 53 (2.)
فرای، ر. ن (1363). تاریخ ایران از اسلام تا سلاجقه. برگردان حسن انوشه. تهران: امیرکبیر.
قابوسوشمگیر، عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندربن زیار (1383). قابوسنامه. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
کردعلی، محمد (1954/ 1374ق). رسائلالبلغاء. قاهره: دارالکتب العربیة الکبری.
گردیزی، عبدالحسن بن ضحاک (1384). زین الاخبار. بهاهتمام رحیمزاده ملک. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
مایلهروی، نجیب (1372). کتابآرایی در تمدن اسلامی. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
مایلهروی، نجیب (1380). تاریخ نسخهپردازی و تصحیح انتقادی نسخههای خطی. تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
محمدیملایری، محمد (1382). تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی. 5 جلد. تهران: توس.
محمدیملایری، محمد (1397). تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی. پیوست 1. 6 جلد. تهران: توس.
مظاهرى، علی (1378). زندگی مسلمانان در قرون وسطاء. برگردان مرتضی راوندی. تهران: سپهر.
میهنی، محمدبنعبدالخالق (1389). آیین دبیری. تصحیح و توضیح اکبر نحوی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
نظامی عروضی (1385). چهارمقاله، تصحیح محمد قزوینی. بهکوشش دکتر محمد معین. تهران: زوار.
یاقوت حموی (1993). معجم الأدبا. تحقیق احسان عباس. بیروت: دارالغرب الاسلامی.
یاقوت حموی (1381). معجم الأدبا. برگردان عبدالمحمد آیتی. تهران: سروش.
یوسفی، سهیلا (1394). بررسی التوسل الی الترسل بهاءالدین بغدادی و معرفی نسخۀ نو یافته. آینة میراث، (57).