راهنمای تدوین مقاله برای مجلّۀ پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی
- مقاله باید شامل قسمت‌های زیر باشد: عنوان، چکیدۀ فارسی، کلیدواژه‌ها، مقدمه، شرح موضوع، نتیجه‌گیری، فهرست منابع و چکیدۀ انگلیسی.
- چکیدۀ فارسی مقاله در حد یک پاراگراف (حداکثر 250 کلمه) و چکیدۀ انگلیسی ترجمۀ چکیدۀ فارسی باشد.
- عنوان مقاله کوتاه، گویا و بیان‌کنندۀ محتویات مقاله باشد.
- مقاله در محیط Word 2010 یا نسخه‌های جدیدتر آن با یکی از فونت های معمولی و اندازه 14 حروف‌‌نگاری شود، از 6000 کلمه بیشتر نباشد و قوانین نگارش و تایپ رعایت شود.
- مجلۀ پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی در ارجاع درون متن و فهرست منابع از روش ارجاع APA7 تبعیت می‌کند.
- فهرست منابع و مآخذ به تفکیک زبان منابع (در دو بخش فارسی/ عربی و لاتین) در پایان مقاله به ترتیب حروف الفبا نوشته شود.
- شکل آوردن منابع فارسی: نام خانوادگی نویسنده. نام (سال انتشار). عنوان اثر. مصحح (مترجم...). محل انتشار: ناشر.
- منابع فارسی به انگلیسی ترجمه یا آوانگاری شوند.
- ارجاعات در داخل متن با ذکر نام نویسنده، تاریخ انتشار، نشانی مطلب در داخل پرانتز مانند (حسینی، 1385: 133/1) قید شود.
- ارجاعات توضیحی، مانند صورت لاتین کلمات، شرح اصطلاحات و غیره در پانویس آورده شود.
- تنها مقاله‌هایی قابل بررسی است که حاصل پژوهش بدیع بوده، قبلاً منتشر نشده باشد و نویسنده متعهد به نشر آنها در جای دیگر نباشد. ضمناً مقاله‌هایی که برای بررسی و چاپ برای این مجله فرستاده می‌شوند، نباید به طور هم‌زمان برای مجله‌های دیگر فرستاده شوند.
- چنانچه مقاله‌ای چند نویسنده داشته باشد، ارسال مقاله، تمام مکاتبات و مسؤولیت مقاله با نویسندۀ مسؤول است.
- نویسندگان موظفند فرم تعهدنامه و فرم تعارض منافع را تکمیل و هم‌زمان با مقاله بارگذاری کنند.
- حق ردّ یا قبول و نیز ویراستاری مقاله‌ها برای مجله محفوظ است و دفتر مجله از استرداد مقاله‌های دریافتی معذور است.
- مسؤولیت صحت و سقم مقاله به لحاظ علمی و حقوقی بر عهدۀ نویسنده است. نقل و اقتباس از مقاله‌های مجلۀ پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی با ذکر مأخذ آزاد است.
